«سه شب با مادوکس» نمایشنامهای از نویسنده معروف رومانیایی تبار «ماتئی ویسنییک» است که در ایران هم بسیار شناخته شده است و از آثارش حتی کسانی که علاقه زیادی به ادبیات نمایشی ندارند هم استقبال زیادی میکنند. از جمله معروفترین نوشتههای ویسنییک «داستان خرسهای پاندا به روایت یک ساکسیفونیست که دوستدختری در فرانکفورت دارد» است که بارها تجدید چاپ شده.
درباره نمایشنامه «سه شب با مادوکس» در
وبلاگ هنر و ادبیات تحلیل خوبی وجود داره. حالا یک اجرای بسیار عالی که جذابیت این متن رو چند برابر کرده و ایدههای خلاق و درخشان و پیرنگهای دراماتیک و غنای بیشتری به اون اضافه کرده در خانهی کوچک نمایش در حال اجراست. این اجرا رو خود ویسنییک که در جشنواره تئاتر فجر پارسال به ایران اومده بود دیده و
به شدت تحسینش کرده:
اجراي سه شب با مادوکس به کارگرداني فاطمه ابرار پايدار يکي از بهترين اجراهايي بود که تا به حال از اين نمايشنامه ديدم.
در اين اجرا يک گروه جوان توانست نمايشي حرفه اي را ارايه دهد. اين گروه نمايشي، به تمام جزييات و قسمتهاي نمايشنامه به خوبي توجه کرده و آن را مورد تحليل قرار داده بودند. آنها به خوبي به ارتباط بين شخصيت ها پرداختهاند و در عين اجراي کمدي، نمايشي شاعرانه نيز ارايه دادند.
ويسني يک افزود: به نظرم کارگردان اين نمايش "فاطمه ابرار پايدار" جزء کارگردان بسيار مستعد و آينده دار ايراني خواهد بود.
کارگردان اين نمايش در عين احترام به نمايش من نگاهي جهان شمول را نسبت به نمايشنامهام داشت. اين اجرا درعين تجربي بودن حرفهاي بود و لذت مي بردم از اينکه اجرايي تجربي را با بازيهايي بسيار حرفه اي از نمايشنامه ام مي گيرم.
فضاي نمايش واقع گرايانه نبود اما رابطه شخصيتها چنان جذاب بود که بيننده را به کشف رابطههاي شخصيتها بر مي انگيخت.
وي گفت: پايان اجرا را بسيار دوست داشتم چرا که کارگردان راه حل خلاقانهاي را پيدا کرده بود. او براي پايان از فيلم تمرينها استفاده کرده بود.
به نظرم اين نمايش مي تواند در هر جاي دنيا اجرا شود و تمام سعيام را ميکنم که امکانات اجراي اين نمايش را در اروپا فراهم آورم.
حتي به نظرم اين نمايش استحقاق اين را دارد که سال آينده در بخش جوانان يا تجربي جشنواره فجر ارايه شود.
اجرا کنندگان اين نمايش ايدههاي اصيل و نابي داشتند و با کمترين امکانات وسايل صحنه توانستند نمايشي جذاب را به تماشاگران ارايه کنند.
در صحنه به جز چهار صندلي هيچ چيز ديگري نبود اما بازيها به قدري فوق العاده بود که حسي رويا ديدن را القا ميکرد.
«خانهی کوچک نمایش» سالن کوچکیست متعلق به دانشكده هنر و معماری دانشگاه آزاد که در خیابان انقلاب بعد از فلسطین قرار داره و مدتیست که کارهای نمایشی عمدتن تجربی رو به رایگان نمایش میده. من جدیدن توی این سالن دو کار از ویسنییک دیدم. «
اسبهای پشت پنجره» به کارگردانی برکه فروتن که حدود یک ماه پیش اجرا شد و همین «سه شب با مادوکس» به کارگردانی فاطمه ابرار پایدار که در حال حاظر در حال اجراست. هر دو کار به شدت جذاب و خوانش های گروتسک فوقالعادهای از آثار ویسنییک بودند. نمیدونم روال خاصی برای اجرای این گونه آثار وجود داره یا این موضوع تصادفیه ولی هر چه هست فرصت خیلی خوبی بود برای سفر در جهان رویایی ویسنییک و لذت بردن از خلاقیت بینظیر این نویسنده و اجراهایی که با ایدههای بکر و جذاب به این نوشتهها غنای بیشتری بخشیده بودند.
همچنین این روزها در «سالن سایه» مجموعه تئاتر شهر هم اجرای دیگهای از
«اسبهای پشت پنجره» به کارگردانی روح الله جعفری در حال اجراست که گرچه طراحی صحنه و میزانسنها و آب و رنگ جذابی داره اما بازیها و تحلیلی که از متن ارائه کرده نسبت به اجرای قبلی به کارگردانی برکه فروتن ضعیفتره ولی به هر حال فرصت مغتنمیه که بلافاصله بعد از دیدن «سه شب با مادوکس» از عرض خیابان انقلاب عبور کنید و یک کار دیگه از ویسنییک رو هم ببینید.
-
«سه شب با مادوکس» به کارگردانی فاطمه ابرارپایدار در «خانه کوچک نمایش» ساعت 16:30
-
«اسب های پشت پنجره» به کارگردانی روح الله جعفری در «سالن سایه» مجموعه تئاتر شهر ساعت 19